Ako lang ba? ako lang ba ang nag-aakala na madali ang youth
ministry. Akala ko, tamang gawa lang ng programs, games at fun fun.
Pero hindi pala. Hindi pala natatapos dun. Hindi pala ito yung
tipo na maghahanda ka ng lesson, ituturo mo then tapos na. Hindi rin ito after
ng youth fellowship eh ok na. Lalong hindi lang sa tuwing magtuturo ka duon mo
lang sila makakasama.
Mahirap pala. Maraming investments - your
time, your talent and your treasure. Kailangan babad sa panalangin. Kahit
malayo, busy at hindi ka nila kinakausap o nirereplayan kailangan mo pa rin
silang kumustahin. Minsan nga igi-give up mo pa yung mga gala mo with your
beshies dahil you need to talk and spend more time sa mga kabataan.
Pero sa kabila ng pagtanggi ko sa mga gala, sa kabila ng hirap,
efforts at investments ko, bawat tagumpay nila ay tagumpay ko rin. Bawat taas
ng kamay, pagsayaw, pagsigaw at pagtalon nila sa Panginoon yung puso ko talaga
namang sumasabog sa saya. Every time na pinipili nila si Lord over things,
grabe! ang saya sa feeling. Every time na nakikita ko silang lumalalim ang
relasyon sa Panginoon, masasabi kong worth it ang lahat ng pagod ko. Nakakataba
ng puso na makita sila na gumagawa para sa Panginoon.
Hindi madali. Hindi ako perpektong leader. Pero masasabi kong sulit ang lahat. Yung pagmamahal nila sa Panginoon ay higit pa sa kahit na anong bagay.
Hindi madali. Hindi ako perpektong leader. Pero masasabi kong sulit ang lahat. Yung pagmamahal nila sa Panginoon ay higit pa sa kahit na anong bagay.
Kaya sa lahat ng mga naglilingkod at maglilingkod sa Panginoon,
tandaan natin na we are not here to expect and accept recognition BUT to make a
difference. Napakasarap sa pakiramdam kung si Lord ang magsasabi sa’yo ng “Well
done! My good and faithful servant.”
Kudos! sa lahat sa patuloy na nagpapagamit sa kaharian ng Diyos.
~Mitch
#iHayagMo
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento